„Komik”, reż. Michaił Idow [Czechy/Rosja/Łotwa, 2018] Miejscem akcji jest ZSRR w połowie lat 80-tych. Zgorzkniały komik estradowy, a frustracja tylko narasta, zaczyna tracić wiarę w to co robi. Odczuwa ograniczenie cenzurą i zmęczony jest powtarzanie jednego i tego samego skeczu o małpie. Ponadto czuje na plecach oddech sprawdzającego jego lojalność KGB. Wiadomo - jeden niestosowny żart i wszystko morze runąć. Nie podbudowuje Borysa nawet fakt, że zostaje wywieziony w środku nocy poza Moskwę, daleko od miast samolotem (do Bajkonuru?), skąd zostaje połączony z radziecką sondą kosmiczną i na życzenie jednego z kosmonautów powtarza kolejny raz skecz z małpą. To film nie tylko o cenzurze, wewnętrznej i zewnętrznej, o odpowiedzialności, o braku wolności słowa, ale o wpływie sowieckiej rzeczywistości na karierę i życie artysty. Dobre rosyjskie kino moralnego niepokoju, że tak się wyrażę, ponieważ mówi o dramatycznej chwili, która zdecyduje o dalszym swobodnym życiu z zamkniętymi ustami, albo o przewartościowaniu go ostatecznie i nieodwołalnie kosztem wygłoszenia niewygodnej prawdy. Jest to być może zawoalowany głos współczesnej Rosji pod rządami Putina.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz